Rozwiąż test wielokrotnego wyboru
WSKAZÓWKA: zaznacz poprawną odpowiedź w pustych kółkach, po prawej stronie pytania.
UWAGA poprawnych odpowiedzi może być dowolna liczba: jedna lub więcej, wszystkie lub żadna.
Klikając w „komentarz eksperta" uzyskasz wyjaśnienie odpowiedzi do każdego pytania.
1. Które leki hipotensyjne są bardziej skuteczne u chorych z otyłością?
1. Leki neutralne metabolicznie: inhibitory konwertazy angiotensyny oraz sartany. U chorych z otyłością stosuje się także leki działające na pewne odchylenia obecne w tej grupie, m.in. zwiększoną wolemię. Są to głównie diuretyki tiazydopodobne. U pacjentów z przyspieszoną czynnością serca możliwe jest stosowanie β-blokerów.
2. Które leki można stosować w celu doraźnego obniżenia ciśnienia w ciąży?
2. Leczenie nadciśnienia u kobiet ciężarnych może być prowadzone według dwóch schematów. Pierwszy przewiduje zastąpienie dotychczas stosowanych leków takimi, które mogą być stosowane w ciąży (labetabol, metyldopa, nifedypina o przedłużonym działaniu). Drugi schemat natomiast przewiduje stosowanie przed ciążą leków, które będą bezpieczne także w ciąży (β-adrenolityki, blokery kanału wapniowego). Zgodnie z wytycznymi europejskimi oraz stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) – po konsultacji z ginekologami, perinatologami, kardiologami oraz hipertensjologami – nitrendypina nie jest rekomendowana u kobiet ciężarnych.
3. Czy są leki, które obniżają ciśnienie skurczowe, a nie obniżają rozkurczowego?
3. Nie ma takich leków, gdyż nie istnieją leki zmniejszające sztywność naczyń krwionośnych. Wzrost sztywności naczyń jest nieodwracalną sytuacją kliniczną. Istnieją jednak leki, które w znacznie większym stopniu wpływają na ciśnienie skurczowe niż na rozkurczowe, np. połączenie indapamidu z amlodypiną.
4. Które poniższe modyfikacje stylu życia stosowane w celu profilaktyki i leczenia nadciśnienia tętniczego są wymieniane wg JNC 8:
4. Modyfikacje stylu życia stosowane w celu profilaktyki i leczenia nadciśnienia tętniczego:
Redukcja masy ciała - zachowanie prawidłowej masy ciała (BMI = 18,5–24,9 kg/m²) Dieta DASH - dieta bogata w owoce, warzywa i niskotłuszczowe produkty mleczne o obniżonej zawartości tłuszczy nasyconych Redukcja zawartości sodu w diecie - redukcja sodu w diecie do nie więcej niż 100 mmol/d. (2,4 g sodu lub 6 g chlorku sodu) Aktywność fizyczna - regularne ćwiczenia aerobowe, takie jak energiczny spacer (co najmniej 30 min dziennie, przez większość dni w tygodniu) Umiarkowane spożycie alkoholu - nie więcej niż 2 drinki (np. 0,7 l piwa, 0,3 l wina lub 80 ml wysokoprocentowego alkoholu) na dobę u większości osób, natomiast nie więcej niż 1 drink dziennie dla kobiet i osób o niższej masie ciała
Redukcja masy ciała - zachowanie prawidłowej masy ciała (BMI = 18,5–24,9 kg/m²) Dieta DASH - dieta bogata w owoce, warzywa i niskotłuszczowe produkty mleczne o obniżonej zawartości tłuszczy nasyconych Redukcja zawartości sodu w diecie - redukcja sodu w diecie do nie więcej niż 100 mmol/d. (2,4 g sodu lub 6 g chlorku sodu) Aktywność fizyczna - regularne ćwiczenia aerobowe, takie jak energiczny spacer (co najmniej 30 min dziennie, przez większość dni w tygodniu) Umiarkowane spożycie alkoholu - nie więcej niż 2 drinki (np. 0,7 l piwa, 0,3 l wina lub 80 ml wysokoprocentowego alkoholu) na dobę u większości osób, natomiast nie więcej niż 1 drink dziennie dla kobiet i osób o niższej masie ciała
5. Leczenie NT u chorych hemodializowanych musi uwzględniać:
5. Przewlekła choroba nerek jest ważnym czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo naczyniowego. Współwystępowanie NT i PChN znacząco zwiększa ryzyko niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i mózgowych, szczególnie gdy obecny jest białkomocz czy istnieje konieczność leczenia nerkozastępczego. Dlatego też skuteczne leczenie NT u chorych na PChN może nie tylko zwolnić progresję choroby do schyłkowej niewydolności nerek, ale również zmniejszyć ryzyko sercowonaczyniowe; dotyczy to także populacji chorych dializowanych. Leczenie NT u chorych hemodializowanych musi uwzględniać dążenie do osiągania optymalnej suchej masy ciała i stosowanie adekwatnej dializy.
6. Jakie są przyczyny zaburzeń erekcji u chorych na nadciśnienie tętnicze:
6. Przyczyny zaburzeń erekcji u chorych na nadciśnienie tętnicze są złożone. Wśród możliwych przyczyn bierze się pod uwagę zaburzenia czynności śródbłonka naczyniowego oraz zwiększoną sztywność naczyń doprowadzających krew do narządów płciowych. Pewną rolę mogą również odgrywać problemy psychologiczne wynikające ze świadomości przewlekłej choroby. Nasilenie zaburzeń erekcji może również wiązać się ze stosowaniem niektórych leków obniżających ciśnienie, zwłaszcza leków należących grupy beta-adrenolityków i leków moczopędnych. W badaniach klinicznych wykazano natomiast, że inne, często stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego grupy leków, takie jak inhibitory konwertazy angiotensyny, sartany oraz antagoniści wapnia nie nasilają zaburzeń erekcji. W leczeniu zaburzeń erekcji u chorych na nadciśnienie tętnicze można zastosować inhibitory 5-fosfodiesterazy (np. sildenafil) po wcześniejszej konsultacji kardiologicznej. Leków tych nie wolno stosować u chorych otrzymujących jednocześnie preparaty z grupy azotanów.
7. Na nadciśnienie tętnicze częściej chorują:
7. Badania epidemiologiczne przeprowadzane wśród dorosłych Polaków wykazały, że na nadciśnienie tętnicze cierpi 32% populacji ogólnej. Częściej chorują mężczyźni. Aż 30% osób nie wie o swojej chorobie. Natomiast odsetek osób z odpowiednio kontrolowanym nadciśnieniem wynosi jedynie 26%.